Hindi ko alam kung bakit ko nagawa yun sa kanya-Nagsinungaling ako at dun pa sa pinakaayaw nya-Hindi ko alam magkaibigan lang talaga kami-Hindi ko din alam na sinasabi niya sa pamilya niya na kami daw-samantalang alam nya na kaibigan lang turing ko sa kanya- hindi nman yun masasabing naREJECT ko siya kase tinanggap ko pa rin siya bilang kaibigan-sinabi niya din na wala na siyang nararamdaman sakin kase me mas ibang gusto na siya ngayon-ewan ko ba-pero kahit anong gawin kung iwas-di pa rin siya tumitigil-hanggang sa nagaway na nga sila ng mahal ko-di ko na pinigilan-kase alam ko na yun ang tamang paraan-makasakit man kami-atleast para naman siya na mismo lumayo-mahal ko ang gf(khareen) ko kahit anuman mangyari-kahit ilang babae pa ang magpakita ng motibo sakin-kinakausap ko sila di dahil interesado ako kundi para payuhan na wag ako-hindi naman ako mayabang-ayoko lang talaga na makasakit ng iba kase kahit anung gawin nila-hindi nila mapapalitan ang totoong mahal ng puso ko at tanging babae na kilala ng isip ko-yun ang gf(khareen) ko-Nagsisisi ako sa tuwing nasasaktan ko siya-nasasaktan ako sa tuwing malalaman ko na umiiyak siya dahil sa akin-samantalang pinangako ko sakanya nung una palang na di ko siya sasaktan at di ko siya paiiyakin-mahal ko siya higit pa sa buhay ko-o sa ibang taong naging importante sakin-kahit siya pa ang umalis-kapag bumalik siya ako pa rin yung taong umpisa palang ay minahal na siya-ang sarap pakinggan kapag naririnig ko ang boses niya at sinasabi kung gaano nya ako kamahal-mahal ko siya di dahil mahal niya din ako o di dahil kailangan ko siya kundi-mahal ko siya dahil sakanya lang ako natuto gawing tama ang mga maliknug gawain nuon..Nasasaktan din ako sa tuwing sinasabi niya sakin na wla akong pakialam-na hindi ko siya mahal-na niloloko at pinaglalaruan ko lang siya-pero hindi ee-hindi ganun yung nararamdam ko para sakanya- pakiramdam ko- siya na yung ngbibigay ng buhay sa akin-sa mundo ko na nuon ay palaruan lang pero ngayon isang malaking bahay na hugis puso na -at punong puno ng pagmamahalan-ee ano naman kung ayaw sakin ng magulang niya--ee ano naman din kung may mga taong kontra sa amin-ang mahalaga sakin ee binigay ko na sakanya ang buong puso at buhay ko-siguro pag nawala siya-hindi ko na kayang paikutin ng magisa ang mundo ko-me tumulong man na ibang tao- hindi na yun tulad ng dati na mas masaya at mas magaan sa pakiramdam nung kami pa-mas gugustuhin ko pang mamatay nalang kesa magmahal pa ng iba at makalimutan ko siya-ayoko siya mawala sa isip at puso ko-gusto ko manatili lang siya dito sa mundo na pareho naming binuo-dahil kahit kelan walang makakatumbas ng pagmamahal na binigay ko sakanya at ng pagmamahal na binigay nya sakin-habang buhay ko na pahahalagahan ang mga bagay na ginawa at binigay niya para sakin-dahil sakanya ko lang naramdaman ang tunay na kahulugan ng KALIGAYAHAN.
Friday, July 29, 2011
Para Sayo Hindi Ko to Babaguhin
Hindi ko alam kung bakit ko nagawa yun sa kanya-Nagsinungaling ako at dun pa sa pinakaayaw nya-Hindi ko alam magkaibigan lang talaga kami-Hindi ko din alam na sinasabi niya sa pamilya niya na kami daw-samantalang alam nya na kaibigan lang turing ko sa kanya- hindi nman yun masasabing naREJECT ko siya kase tinanggap ko pa rin siya bilang kaibigan-sinabi niya din na wala na siyang nararamdaman sakin kase me mas ibang gusto na siya ngayon-ewan ko ba-pero kahit anong gawin kung iwas-di pa rin siya tumitigil-hanggang sa nagaway na nga sila ng mahal ko-di ko na pinigilan-kase alam ko na yun ang tamang paraan-makasakit man kami-atleast para naman siya na mismo lumayo-mahal ko ang gf(khareen) ko kahit anuman mangyari-kahit ilang babae pa ang magpakita ng motibo sakin-kinakausap ko sila di dahil interesado ako kundi para payuhan na wag ako-hindi naman ako mayabang-ayoko lang talaga na makasakit ng iba kase kahit anung gawin nila-hindi nila mapapalitan ang totoong mahal ng puso ko at tanging babae na kilala ng isip ko-yun ang gf(khareen) ko-Nagsisisi ako sa tuwing nasasaktan ko siya-nasasaktan ako sa tuwing malalaman ko na umiiyak siya dahil sa akin-samantalang pinangako ko sakanya nung una palang na di ko siya sasaktan at di ko siya paiiyakin-mahal ko siya higit pa sa buhay ko-o sa ibang taong naging importante sakin-kahit siya pa ang umalis-kapag bumalik siya ako pa rin yung taong umpisa palang ay minahal na siya-ang sarap pakinggan kapag naririnig ko ang boses niya at sinasabi kung gaano nya ako kamahal-mahal ko siya di dahil mahal niya din ako o di dahil kailangan ko siya kundi-mahal ko siya dahil sakanya lang ako natuto gawing tama ang mga maliknug gawain nuon..Nasasaktan din ako sa tuwing sinasabi niya sakin na wla akong pakialam-na hindi ko siya mahal-na niloloko at pinaglalaruan ko lang siya-pero hindi ee-hindi ganun yung nararamdam ko para sakanya- pakiramdam ko- siya na yung ngbibigay ng buhay sa akin-sa mundo ko na nuon ay palaruan lang pero ngayon isang malaking bahay na hugis puso na -at punong puno ng pagmamahalan-ee ano naman kung ayaw sakin ng magulang niya--ee ano naman din kung may mga taong kontra sa amin-ang mahalaga sakin ee binigay ko na sakanya ang buong puso at buhay ko-siguro pag nawala siya-hindi ko na kayang paikutin ng magisa ang mundo ko-me tumulong man na ibang tao- hindi na yun tulad ng dati na mas masaya at mas magaan sa pakiramdam nung kami pa-mas gugustuhin ko pang mamatay nalang kesa magmahal pa ng iba at makalimutan ko siya-ayoko siya mawala sa isip at puso ko-gusto ko manatili lang siya dito sa mundo na pareho naming binuo-dahil kahit kelan walang makakatumbas ng pagmamahal na binigay ko sakanya at ng pagmamahal na binigay nya sakin-habang buhay ko na pahahalagahan ang mga bagay na ginawa at binigay niya para sakin-dahil sakanya ko lang naramdaman ang tunay na kahulugan ng KALIGAYAHAN.
Labels:
Sad Love Story
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment